Dit was de eerste keer dat we op Vrijdag zouden vertrekken. omdat, niet iedereen vroeg kon vertrekken zijn Batman en Vliegend Hert al vroeg in de middag richting Gross Germania vertrokken met de “batmobiel” om het kamp vast op te zetten. Het weer was uitstekend en omdat de foerage met de volgend ploeg meekwam haalden ze hun eigen noodvoorraad  voor de avond meegenomen, en een uit Nederland bekend gerstenat, Hiermee hebben ze de tijd goed kunnen doorbrengen zodat er bij hun de stemming al goed in zat toen de volgend ploeg met Oehoeboeroe, Yeti en Oei-oei om een uur of acht verschenen. Er volgde een hernieuwde kennismaking daarna onder het genot, van een inlands genotmiddel met een witte kraag de plannen voor dit weekend werden besproken. Een van deze plannen was om een schuilhut te bouwen aan de rand van het bos tegenover een bosje waar we meermaals reeën hadden aangetroffen. Dit zouden we zaterdag uitvoeren, en.we konden hier dan zondagmorgen vroeg gebruik van maken. Voor Batman werd het al vroeg laat, maar wat wil je na de vereniging Nederland/Duitsland in gerstenat zodat deze zijn slaapzak opzocht. De overige leden zijn nog een poosje doorgegaan. Waarna het toch rustig werd en de nachtbrakers onder de dieren zich weer alleen voelden. Bij het gebrek aan een trompet, werd de morgen ingeblazen door de “gettoblaster” van Batman. Zodat ook de hardnekkigste slapers onder ons beseften  dat de zon elke morgen weer schijnt. Na wassen en koffiezetten waarbij Batman nog keer een suïcidepoging deed met zijn espressomachine konden we aan het ontbijt. Dit was goed verzorgd en de inkopers hadden aan alles gedacht zodat er geen koffiemelk gehaald hoefde worden. Nu schijnen er afgelopen jaar Bevers uitgezet te zijn in dit gebied. We zijn naar sporen gaan kijken die yeti al eerder had waargenomen. Nou en die waren er, stammetjes die afgeknaagd waren en sporen aan de oever.

Na dit te hebben aanschouwt zijn we begonnen met onze schuilhut te bouwen. Hiervoor hadden we een groot dekzeil meegenomen en wat touw. We hebben dit dekzeil over een omgevallen boom gespannen en afgedekt met dode takken zodat van een kleine afstand het net leek op een bos oude takken.

Nu konden we weg en de natuur laten wennen aan dit nieuwe bouwsel. Op de terugweg hebben we een tweetal eekhoorns geobserveerd of liever gezegd lastig gevallen want ze konden geen kant meer uit. Ze waren namelijk in een tweetal bomen gaan zitten die midden in het weiland stonden. Ja en dan zoek je naar een hol natuurlijk want die moet er natuurlijk ook zijn. Nu was onze kennis van bevers nog niet zo ver, we zochten naar een beverburcht van takken. STOM, laten die beesten die tegenwoordig niet meer bouwen, maar ja, wisten wij veel dus alles wat er op leek werd grondig onderzocht zoals we gewoon zijn. Maar dit keer geen succes zodat we maar zijn afdropen naar de zandafgraving. Toch is het jammer als je daar staat en ziet hoe groot dit is en hoeveel natuur hierdoor is vernietigd. En als je dan ziet dat dit gat weer wordt opgevuld met sloopafval dan denk je toch nog eens na over wat wij in deze eeuw voor een geweldige  roof bouw plegen.Maar goed, verder naar het Dörgermoor

waar we bij aankomst een skelet van een ree aantroffen die door ons weer veelvuldig werd bestudeerd eveneens een kevertje dat hierin werd aangetroffen.

Deze rustpauze kwam Batman wel goed uit want deze was nog steeds “bat” van die vereniging van twee gerstenatten. Hierna door het berkenbos getrokken richting ven waarin we weer veelvuldig de paddestoelen tegen kwamen die we ook op eerdere keren waren tegengekomen.

die hier af toe tussen staan, een roofvogel aangetroffen.Van welke was moeilijk na te gaan maar na de omvang zou het van een Buizerd kunnen zijn. Bij de ven aangekomen bleek het wolgras ook in bloei te staan wat een prachtig plaatje opleverde. Ook hebben enkele leden nog geprobeerd om een paar natte voeten op te lopen.
Dit kwam mede doordat een van ons een andere woning had gekocht en de natuur om zijn huis nog wat moest helpen. En hier waterplanten tegen kwam. Op de weg naar Dörgen zijn we halfweg afgeslagen het bos in. Dit was jonge aanplant en dicht zodat niet veel werd opgemerkt. Achter de dooie arm lang zijn we terug naar het basiskamp gegaan. Nu werd het tijd voor een stevige maaltijd die ouderwets goed was en waarmee menige naad van de slaapzak en tentharing moeite mee had. Ze waren er weer die hun voorzorgen hadden getroffen, zoals bretels voor de slaapzak en verstevigd ondergoed. Hierna werd er afgewast en koffie gezet. Na de koffie werd onze proviand bekeken en  volgens de deskundigen onder ons was er van een bepaald goedje niet genoeg, zodat werd besloten om deze aan te vullen. Hierna kon de avond niet meer kapot. Maar dit raadplegen van deskundigen had ook een ander gevolg. Omdat er nu genoeg was werd de afspraak om vroeg in ons nest te kruipen niet nagekomen. We zouden namelijk om 5 uur in de schuilhut gaan. Zodat er van dit niet veel terecht kwam. Nu moet ik eerlijkheidhalve er bij vertellen dat het toch enkele leden dit hebben geprobeerd maar mede door de dikke mist zowel binnen als buiten dit hebben gestaakt. Nu werd het een uitslaapmorgen en toen de mist toch nog om een uur of half tien optrok gingen de meeste van ons alsnog richting schuilhut. Bat bleef weer eens achter om de afwas en de boel op te ruimen en te bezinnen op het leven. En zie, om een uur of twaalf was de levensgezellin van Vliegend Hert ook al aanwezig zo dat nu haast werd gemaakt met het opbreken. Voor 1 uur waren we vertrokken van het kamp. Dit weekend kunnen we dan ook weer bijschrijven in de analen als zijnde geslaagd. Ik dank jullie allen die hieraan hebben meegewerkt.                                                                                                                                                                                                                               De Bat.