2002 November

Weekend, 22, 23 ,24 november 2002. Twee jaar na de vorige eeuw. Batman en Vliegend Hert kwamen op een grauwe vrijdagmiddag aan bij huize Knubbe in Groß Dörgen. Allereerst moesten de banden opgepompt worden. Althans twee ervan. Dit gebeurde met een compressor uit de schuur van Werner. Onder bezielde aanwijzingen van opa Knubbe,die zich voornamelijk zorgen leek te maken om de kwaliteit van het mos in de wei, leek alles voor de wind te gaan. Toen de beloofde tractor ter sprake kwam die de Ketel naar de locatie van ‘Hollander Platz’ moest slepen was opa ineens ‘Verschwunden’. Dan maar met de 4WD van Bat. Die had er geen problemen mee. De Ketel stond op zijn plek. Het weer was nog steeds miezerig zodat we maar eerst een ‘Kleinen’ namen, en nog een. Die middag verkenden we het zandgat van de firma Holt. Vanaf nu worden foto`s genomen met een Fujifilm FinePix S602Zoom digitale fotocamera met een zoom bereik van 35 mm – 210 mm equivalent. Met een breedhoekvoorzetlens van 0.50 x en met een televoorzetlens van 1.85 x wordt een bereik gehaald van 17,5 mm tot 388 mm equivalent. Nu zijn alle foto`s tot nu toe in eigen beheer genomen, met name de ontwikkelkosten liep nog wel eens aardig op. Onbewust ga je selecteren, dat remt weer je het vrije gebruik. Maar nu ga ik digitaal met alle mogelijkheden van dien. Shoot, shoot shoot, lange sluitertijden, grote diafragma’s, lage ISO’s, serieopnames of zelfs AVI-film, alles is mogelijk met deze camera. Van het zandgat werd de volgende foto genomen.

zandgat1

Let wel, met een reguliere analoge camera is de bovenstaande opname onmogelijk. Door de jaren heen zijn de bulten puin niet verhoudingsgewijs toegenomen. Blijkbaar wordt ook weer puin afgevoerd. Het neemt niet weg dat een aanzienlijk stuk natuurgebied verloren is gegaan. Op het westelijke gedeelte van het zandgat is zwart zand opgebracht zodat de wand nu schuin afloopt naar beneden het gat in. Het begin van betere tijden?

Dscf0003Dscf0001

Hoewel, we hoorden dat Berend Rolfes in kampeerfaciliteiten gaat investeren. Een soort van kamperen bij de boer maar dan bij de Kolk. Tja, wat moeten we hier van denken. Zijn we onze vrijheid kwijt? Krijgen we bezorgde ouders aan de keteldeur wanneer we een s`avonds de dag ‘evalueren’? Kijkt Uil recht in verschrikte kinderogen wanneer hij de pinda`s retourneert? Of nog erger, roepen we `s morgens “goeie morgen buurvrouw, lekker weertje hé” terwijl we in haar jerrycan staan te pissen. Of moeten we het positief bekijken en beschikken we voortaan over luxe voordelen als electriek, water en toilet? De toekomst zal het leren. Ik heb er geen goed gevoel over. Via het Partizanenpaadje namen Bat en Hert de terugweg naar de Ketel. Hier werd een segment van een grote heksenkring bestudeerd. De waterspiegel in de HaseAltarm stond hoog. Een kennersblik van Bat zei dat we door de hoge waterstand het benedenpad niet konden nemen. (Een dag later liep de Clan probleemloos langs het pad waarbij Bat slaakte: ”wat is het water toch in één nacht snel gezakt hé”).Die avond kwamen Yeti, Oehoeboeroe en Oei-oei weer in een gespreid nestje. Oehoeboeroe nam traditiegetrouw het openingswoord: Het thema voor dit weekend is. ALCEDOATTHIS. Beste jongens, van jullie eigen voorzitter een kleine openingswoord. Eerste wil ik een toost uitbrengen op het welslagen van het weekend en op de Alcedoatthis. Waarom op de Alcedo atthis? Wij hebben al zoveel dieren geobserveerd in al de jaren dat wij hier komen maar naar mijn bescheiden mening nooit de Alcedo atthis. Dus dit weekend aandacht voor dit bijzonder vogeltje. Denk hierbij aan de zes W`s. Waarom, Waar, Welke Wanneer, Wie en Wat. Wat heeft deze vogel met ijs te maken, dus alle reden om ons hierin te verdiepen.

Dscf00091

Het punt schuilnamen, wij noemen ons steeds bij de eigen naam, logisch dat de dieren wegblijven. Onze schuilnamen heeft meer met de natuur te maken dan de eigen naam. Steeds hoor je de dieren roepen, kom jongens, H. Y. B. en de rest komen eraan. Dus noem je Uil of Vliegend Hert of Yeti, dan is het goed. Oei Oei is goed maar dat is wel een schreeuw om aandacht, zoiets van ‘lullig’ man. Ik val met mijn zakkie op een takkie en dat doet wel zeer. Waarom niet gewoon IJsvogel? Batman is goed maar die naam is geromantiseerd. Waarom niet gewoon Vleermuis. Dit zijn allemaal punten welke wij vanavond kunnen bespreken. Geen onderwerp van gesprek is de nachtwandeling, Die gaat gewoon weer door. Deze is in de loop van de jaren bijna afgeschaft terwijl dit toch een van de mooiste wandelingen was. Het programma. Vrijdagavond, programma bespreken en nachtwandeling. Zaterdag 7.30 uur, eerst eten dan zoek de ijsvogel, denk om de zes W`s Zondag 7.30 uur, eerst eten dan wandeling door en met de natuur. Verder is alles kits met mij, met jullie ook? De Ketel is op zijn plaats dus vangen wij aan. Groeten Uil. Even was het stil in de Ketel. Wat voor een ei heeft die nachtoele nu gelegd? Namen veranderen? In de statuten en reglementen staat dat je elke keer van naam mag veranderen, zolang je voor de groep maar Batman, Oehoeboeroe, Oei oei Vliegend Hert en Yeti blijft. Simpel toch? Dscf00251Wat zeg je nu haarbal? Nachtwandeling bijna afgeschaft? Gewoon vaker meegaan verenbol, dan nemen de nachtwandelingen vanzelf toe. Oei oei een ijsvogeltje? Hoe ik mijn best ook doe, zonder een hersenhernia te riskeren kan ik me hiervan geen voorstelling maken. Oei oei is gewoon eh… Oei oei. Tenslo

tte het thema van dit weekend: dat is het onderwerp die ons aan dit weekend moet doen

 herinneren: Gerookte forel eten. Het is het weekend van de Forel. Dus uiltje, op het openingswoord na, had je helemaal gelijk. Maar Uil gaf zich niet zomaar gewonnen, na een eind leuteren werd Oei oei, Apus Apus, hierna vernoemd als Oei oei en werd Batman, Pipi Strulus, hierna vernoemd als Batman. Sowwy hoor, maar die nieuwe namen kan ik niet onthouden. Zaterdag 23 november 2002. We werden wakker van de vroege ochtendzon en van de zwoele stem van Shania Twain (I get you good). Op eh..Pino Apus na waren we allen vroeg uit de veren. Batje had bijna koffie gezet en bijna eieren gekookt. Het werd tijd voor de expeditie. Narillend van de koffie gingen we een tocht maken, de ijsvogeltocht. Naar het achtergebied van de Mittelradde. Oehoeboeroe hoopte vandaag een ijsvogel te zien. IJsvogels zijn zeldzaam dus de kans is klein dat we er een zien. Alles is mogelijk, na een reeks relatief zachte winters kunnen de dieren in aantal toe zijn genomen.

Niet geschoten is altijd mis. Spoedig zagen we een aantal eenden in de weiland. Mooie dieren eigenlijk, vooral het mannetje. In stadsparken zie je helaas steeds meer wit gevlekte eenden. Witte tamme eenden mengen zich in het ras. Een ras zuiver houden valt niet mee, zo zien we in Dörgen de schapen steeds kortere beentjes krijgen. Het wordt tijd dat we Oehoeboeroe geen schortje maar een krijtzak voorbinden. Op de weg naar de boerderij van boer Wolff maakte Vliegend Hert en later Yeti en later Oei oei foto`s van een dampend landschap met een kansel op de voorgrond. Het werd een warme dag voor November. Het zwerk was staalblauw. Van boer Wolff richting Mittelradde zagen we de eerste en tevens laatste reeën. Spinnenrag als satijnen draadjes vingen de vroege zonnestralen van de najaarszon in het ochtenddauw als diamantjes aan een snoer.

Dscf00151Dscf00131

Een mooi herfstschrift. (let op het aantal medeklinkers achter elkaar, een leuk woord voor Galgje). Bij de Diamantkreek werd een tros Russula`s digitaal vastgelegd. Bij de karpertrap werd bijna een ijsvogel gezien. Meer zat er die dag voor de ijsvogel niet in, sorry Oehoeboeroe. Nabij de uitkijktoren vonden we knaagsporen van bevers. Vanaf de uitkijktoren werden een aantal foto`s met groothoeklens genomen van het meanderende zijriviertje van de Radde. In het midden de rookpluim van het spaanplatenfabriek in Bokeloh, let op de smogspoor over de horizon. Wat een vreselijke stinkfabriek is eigenlijk het toch. We trokken het drassig binnenland van het overloopgebied in. Dat werd soppen. Langs een beek werden groene kikkers waargenomen die zich lagen op te warmen in de zon. Horen die beesten niet vijf voet diep in de modder te wachten op betere tijden? Daarnaast werden nog macro`s gemaakt van een Aardappelboleet en van een Hertshoorn. Via een dijk liepen we het bos in en met een grote omtrekkende beweging kwamen we in Dörgen. Van de kolk werden nog een paar shotjes genomen.De zon stond zeer laag die zaterdag in november en wierp lange schaduwen voor ons uit. Tijd voor een fotografisch grapje. Vermoeid en bezweet kwamen we aan in de Ketel. Het was warm voor de tijd van het jaar. Onze avondeten speelde zich af in de schuur van de familie Knubbe, hier aten we eigen gevangen en gerookte Forel en door Oma geplukte paddestoelen, vom Wald. De forellen waren op een eerdere zaterdag gevangen en door opa gerookt.Mittelradde4

Deze had een eigen rookkastje aangeschaft. Opa’s eerst gerookte vissen hadden een petroleumsmaakje. Ja ja, toen kon opa nog snel beukenhoutsnippers in brand krijgen. Werner had zeg maar een boerentafel gemaakt in de trekkerschuur. Van tapijt sneed hij een keurig tafellakentje. Met de kettingzaag uit een boomstam gesneden plak hout werd op tafel gesmeten en diende als onderzettertje voor de hete pan met gebraden paddestoelen, BAMM!! De forellen lagen in slagorde op de schaal. Aanvalluuh. Zalmkleurige visvlees glimmend van het vet verdween in rap tempo in de kelen, gevolgd door Faxebier. Vis moet zwemmen nietwaar? Oehoeboeroe leed schipbreuk en hing als een hangmatje tussen stoel en krukje. Voordien had ie als een Prestige zijn lading achter de schuur geloosd, de conifeer zag hem alweer aankomen. Het was een heerlijke feestmaal op een donkere Novemberavond 2002 in de schuur van de familie Knubbe. Tegen negenen waren we weer terug in de Ketel.

Dscf00511 Dscf00461Voldaan en moe, BURP! We kregen nog een heldere discussie over de graadverdeling op een statief. Bij panoramazicht kun je hiermee de mate van overlapping van de te nemen foto`s bepalen. Belangrijk is dan wel te weten hoe groot je objectief is. Zo zijn voor een landschappanorama met een groothoeklens minder foto`s nodig. Zomaar een paor streepies vedder zett`n is gokwerk. ‘Goa noar berre’, stamelde Yeti die het geleuter zat was. Precies 1 seconde nadat hij zijn oor op de kussen had sliep hij. 10 minuten later ging traditiegetrouw Batje in bedje. Oehoeboeroe, Vliegend Hert en Oei oei gingen per ongeluk tot laat door. Na het nodige te hebben weggefaxed kropen ook de drie in de bedstee. Zondag 24 november. De Klein Reussies tocht leidde ons naar het zandgat. Opnieuw was het warm met een blauwe hemel. Opnieuw gingen de jassen uit tijdens de tocht. Onderweg zagen we een struik met felrode bloemen. De Kardinaalsmuts. Hiervan werd een macrofoto gemaakt. In het zandgat lagen nog steeds de puinbulten. In de wanden van geel zand hebben in de afgelopen zomer een aantal oeverzwaluwen genesteld. De gaten waren nog duidelijk zichtbaar. Echt een staaltje van overlevingsdrang van de natuur. Na een rondje door het immense zandgat gingen we via het partizanenpaadje en via de rundweg lans de Hase Altarm terug naar het kamp. Bij het partizanenpad vonden we een boleet in de vorm van E.T.

Dscf00701Dscf00731

Even later werden we bijna van de sokken gereden door een stel mountainbikers. Verderop de heksenkring althans een segment ervan. Sporen in de natuur, het blijft een avontuur. Bij de ketel werd tenslotte nog een aantal faxes genuttigd. Na het op- en afruimen van de Ketel maakten we ons op voor het vertrek. Het zat erop. Een prachtig zonnig weekend, dit keer vielen we in de prijzen.

Dscf0007Dscf00671

Volgend weekend zal op 16 mei 2003 zijn. Eerst krijgen we nog de Kalkoenentocht en de nieuwjaarsbijeenkomst.

 

Voor nu, een Goed Sint Maarten, een Prettig Sinterklaasfeest, een Zalig Kerstfeest en een Mooi Uiteinde. Moed broeders, struikel niet.       Vliegend Hert.

 

 

 

 

[slideshow_deploy id=’2481′]


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *