Sus scrofa maart 2010 Na enig heen en weer gemail en gebel waren we er toch uitgekomen. Yeti, Oeioei en Bat rijden met de batmobile langs de kruidenier om alles te vergeten wat we wel mee moeten hebben en Bambam rijdt door Emmen om Uil uit zijn boom te schudden. Hakketee daarentegen komt ‘s avonds pas, maar daarover later meer. Oeioei ging dus wel mee op deze frisse maar zonovergoten morgen. Om dit te bewerkstelligen moest hij eerst een machine laten saboteren zodat de dag toch zinloos was, althans op een treurige grijze fabriek op het industrieterrein. Zeker was deze dag niet zinloos omdat er een weerzien zou plaatsvinden met vrienden en het ons aller vertrouwde en geliefde Groß-Dörgen waar het altijd mooi weer is. Uil en Bambam arriveren als eerste op het ketelterrein omdat ze niet mee naar de winkel hoeven. Dit was met voorbedachte rade want winkelen is niet fijn, je hebt namelijk verantwoordelijkheden en je krijgt op je kloten als je boodschappen vergeet. Bambam had namelijk een schitterend exemplaar van een Pelgrim Bambino op de kop getikt die onze ketel verwarmen zou in geval van koude. De bambino moest natuurlijk gemonteerd worden en nog geen 10 minuten na aankomst en een welkomstplas zat er al een gat in de ketel teneinde de kachelpijp doorgang te verlenen. Ondertussen was Uil al begonnen met een lekker bakkie troost van de laatste koffie korrels in het pak, maar niet getreurd de boodschappen komen zo. En inderdaad verschenen er boodschappen met Bat, Oei en Yeti. Er was aan alles gedacht zoals prei, bier en bonen. Maar koffie, koffiemelk en mosterd moesten tevergeefs zoeken. Mmmm… Binnen niet al te korte tijd dronken wij een flesje bier met een welluidende naam van een klooster welke ons aarsgaatje een beetje deed verkrampen, gevolgd door een heerlijke bak koffie (met een speculaasje, dat dan weer wel) De vergadering besloot dat we koffie gingen halen bij de waterboerin. De waterboerin was blij dat ze ons in goede gezondheid zag en werd nog blijer van de speciaal voor haar meegebrachte roos dus dat maakte de acquisitie van een pak koffie een stuk makkelijker. Na diplomatiek overleg van Yeti togen wij vrolijk , en voorzien van koffie en water, ketelwaarts. Die middag werden er nog onderhoudswerkzaamheden aan de ketel verricht en een afronding van de werkzaamheden aan het nieuwe aanrecht. Het zag er werkelijk schitterend uit! Dit moest gevierd worden. En omdat het toch heel slecht weer werd met wind, snagel, heeuw, en ander onweer gingen we de houdbaarheid van het bier maar even checken en de smaak van de worstjes . Dit was ook het moment dat we de mosterd vergeten hadden. Tegen etenstijd maakte Bat met behulp van glimmende zakjes en water een overheerlijke stamppot boerenkool die ons genoegelijk door de keel deed glijden. Net toen de gezelligheid van de muren droop schudde de ketel hevig en zwaaide de deur open en verscheel een gedaante in de vorm van Hakketee maar dan wit en nat. We zetten de hevig bibberende gedaante in een hoek bij de kachel en toen we er een jägermeister in goten vertelde hij dat hij Hakketee was en dat zijn gemalin hem voor bij de straat had afgezet wegens sneeuw en ijs (toch knap van Hakketee dat hij zo’n eind heeft gelopen) in het donker!!) Het weekend kon geopend worden door Uil en andere de voorzitters die allen hevig door elkaar twitterden (1.Let op, nieuw woord) Uil probeerde het thema van het weekend duidelijk te maken, maar niemand luisterde maar het was “Pad”. Tevens las hij een gedicht voor van Corry van Engelen. “Natuurwandeling” Dwalen naar verre einders, Momenten van rust. Niemand begreep hem maar hoorde hem wel. (in tegenstelling tot Uil die zijn audio-ondersteuning niet goed had ingesteld) Het werd toch gezellig. De volgende ochtend dachten we dat we het licht buiten aan hadden laten staan omdat het enorm naar binnen scheen. Na inspectie bleek dat het een aantal centimeters sneeuw was die de zonnestralen hevig reflecteerden. Na een gedegen Duits ontbijt ging Bambam nog even boodschappen doen en bij terugkomst stonden de troepen al klaar om de velden te inspecteren. Via squaw-valley kwamen we op het grotebollenveld ( waar nu geen koe was) en liepen flux door naar het rivierduintjesmetmeidoornveld. Onderwijl hevig van het landschap genietend, want met sneeuw is het toch ook heeel erg bjoetiful. De fototoestellen maakten weer schitterende opnamen en vooral de koraalzwam trok met zijn fel-oranje kleur alle aandacht naar zich toe. Via de Eendenknalkuil liepen we naar de plek waar we de laatste keer een lokplaats en mogelijk stroperij-gerij zagen. Wederom troffen wij hier stroperij gerij aan met een dode lokpoes waarvan we bijna zeker weten van wie dit is, maar net niet helemaal. Opper jachtopziender en rijksbëedigd Polizei ambtenaar Schnöing is een leuke naam voor Beëlzebub. Het geeft in ieder geval een robuuste en vertrouwde aanblik, niet iemand die zich schuldig maakt aan zulkse scharrelcriminaliteit. Eens komt recht, de tijd zal leren. Na de vallen op de foto te hebben gezet en deze onklaar te hebben gemaakt. moest Bambam nog even poepen en deed dat in onmiddellijke nabijheid van de voorgenoemde vallen teneinde een duidelijke (DUIDELIJKE) geurvlag te plaatsen die de wilde beesten, en ook anderen creaturen in deze wereld, een signaal te geven dat dit Bambam’s plaatsje is. De rest van de zwijnen keken hierbij vol afschuw naar het geleverde resultaat maar zagen dat het goed was. Via de quer-durchstich kwamen we weer op de gronden van Berend Rolfers terecht, Gronden die rijk zijn aan ijzer. Van de bierdopjes alleen al kan hij en zijn familie al ruim drei wochen op een cruise in das Mittelmeer genießen, ware het niet dat zijn koeien niet mee mogen. Dus hij blijft thuis. Bij de ketel was het tijd voor een hapje en een drankje zoals bij een receptie gebruikelijk is. Niet dat er een receptie was maar het staat zo leuk bij het kampvuur. Op het kampvuur werden diverse dingen geofferd zoals spuug, peuken en artefacten als plastic uilen en rubberen vloermatten. Dit gaf een rook alsof het oorlog was. Vuurtje fikken maakt hongerig en een paar blikjes bier ook dus werd het tijd om de stew te koken. Met behulp van gehakt, prei, bonen, aardappel in vlokjes, twee verpakkingen struiykx, diverse kruiderijtjes en een gezonde dosis humor metselden Oeioei en Bambam een pan met heerlijke Chili. Bij gebrek aan schone borden kreeg iedereen een lepel uitgereikt waarmee hij geweldig in de pot kon scheppen. Het was wel wat heet. Bat vergiste zich en deed een paar druppels tabasco op een lepel. Een paar druppels op een bord chili was ook genoeg geweest. Deze mis-calculatie kostte een paar biertjes extra. U kunt zich voorstellen dat dit dieet gevolgen had voor de luchtkwaliteit in de ketel. Na een aantal korte schoonheidsslaapjes waren de zwijnen klaar voor het bal. Na een hevig gediscussieer over van alles en nog wat was er het klapstuk van de avond. Hakketee begon te mijmeren over een medaille voor een voettocht naar Dörgen en een nieuwe, afwijkende das voor de plus-scouts van ons aller geliefde scouting groep “ St. Pancratius- Maria Immaculata groep te Erica. Dit schoot Oei in het verkeerde keelgat en na anderhalf uur waren de partijen te moe om er ook nog maar iets van te zeggen. Gelukkig was er de volgende morgen waarin niemand meer wist waar het over ging. The day after. After wat? zullen sommigen van ons zeggen. The day after begon met zonneschijn, koffie, augurken, apelullen en eieren waarvan Hakketee meende dat hij er mayonaise op moest doen, wat geen mayonaise bleek te zijn maar gemalen mierikswortelsmurrie (Chrzan). Wij trokken stoute schoenen aan en liepen richting de koeienweide waar al lang geen koeien meer staan en terstond joegen we Uil weer het ijs op wat hij weer niet durfde, de angsthaas.Hakketee gooide nog wat bongels op het ijs tot iemand SSSSTTT fluisterde en wees naar een stel ree-tjes wees aan de andere kant van het uilenbosje. Na een paar foto’s dwongen we uil een omtrekkende beweging te maken door het uilenbos (…) om de ree-tjes op te jagen richting onze sluiteropeningen. Dit lukte wonderwel en leverde wederom een paar aardige plaatjes op. Nadat we Uil terug hadden gevonden liepen we de dodearmlus in, in de hoop een wild dier van dichtbij te zien, dit lukte na 4 seconden. Een haas schoot met groot geweld door onze linies nog voordat we klaar stonden met onze camera’s. Toen we verder liepen stonden we opeens oog in oog met een reeds vermoedde ree die tevens voor de frontale aanval koos. Met een wulpse sprong liet hij ons achter zich waarbij wij in onze onderbroekjes stonden 7.) zonder ook maar de kans te hebben gehad deze ree te fotograferen. Ook waren er beesten die de minder gevaarlijke route volgden n.l. over het ijs. Sommigen waren hierbij door de niet al te dikke ijslaag heen gezakt blijkens de sporen, wakken en natte plekken op de oever. Onderlangs de dode arm hoorden we een specht werken en na enig getuur wisten we de kleine rakker te traceren wat zonder moeite, met dank aan de ruimtevaart, weer een aantal respectabele foto’s opleverde. Over het homopad bereikte we weer de “bewoonde wereld” van Größ-Dörgen en na de stieren te hebben begroet stonden we vlot weer voor de ketel om binnen een ommezien een aantal bratwursten te bakken. Dit viel prima in onze knorrende buikjes. Daarna was het tijd van afwassen, opruimen en groepsfoto’s maken. Dit is slechts een peuleschil in tegenstelling tot de rest van het weekend waarbij nogal wat gevergd werd van onze lichamelijke en verstandelijke vermogens. En al ras was de boel aan kant en konden we het vuur uitpissen, waarbij wij onze urinedampen met de wereld deelden………… Over dampen gesproken: er is een film geproduceerd waarin de uitwaseming van dampen door een bepaalde diersoort word onderzocht. Rust niet, daar heb je ons voor.) Twitter is een internetdienst waarbij gebruikers korte berichtjes publiceren. Het is     een sociale netwerksite waarop men zichzelf, zoals bij Facebook, een profiel en een avatar kan aanmeten.De activiteit bij het gebruiken van Twitter heet twitteren (ook wordt de term ’tweeten’ gebruikt), dat kwetteren betekent. Zie: november 2005 3. ijzer drijft niet, ook niet in de Hase. Don’t mention the war!! Don’t mention the war!! Lees hier over mierikswortel en lepelblad (klik dan ook!!) figuurlijk dan, het was veel te koud en bovendien slecht voor de wildstand.         Batman.