Vrijdag 11-03- 2011 Zoals gewoonlijk moest er nog vlak voor de tijd van alles worden geregeld, en was het onduidelijk wie morgens, middags of avonds heen gingen. Uiteindelijk werd het duidelijk dat Bam Bam en the Bat morgenvroeg kwartier gingen maken en ook de foerage voor het weekend gingen halen. Bam had de avond er voor zijn Bumsbullie “Hermann” uit de winterstalling gehaald en om 9:30 bij the Bat afgesproken. Deze stond op dat tijdstip klaar en zag Bam met Hermann aankomen. Maar deze bleef midden op de weg staan zonder dat er van de tegenovergestelde richting verkeer aankwam? Het aanzetten van de richtingaanwijzer was de zwakke accu van “Hermann” fataal geworden. De koude winterstand had nog net gezorgd voor het starten maar nu moest hij eerst aan het infuus. Naar eerst nog met een startkabel en de tweede accu van Hermann geprobeerd weer leven in hem te krijgen, werd de Batmobiel gestart en eerst de sleutels bij Yeti in het dorpshuis en de acculader bij Bam thuis gehaald. Hermann stond ondertussen nog half op de straat geparkeerd.En nu moest het echte werk komen. De Batmobiel werd er naast geplaatst, en de met een ronkende V6 en startkabels werd Hermann gereanimeerd. Snel alle bagage in de “Bullie” en gaan met de banaan. Omdat er vorig weekend nog meer dan 50 liter bier was blijven staan hoefden we hier ons geen zorgen te maken over bier kopenen werden de inkopen in Meppen gedaan. Ondertussen kon Hermann zich weer mooi opladen. Nadat alle inkopen voor het weekend in de auto lagen konden we op naar het kampterrein. Aangekomen werden de deuren en ramen opengezet en was het tijd voor een pilsje. Hadden we wel verdiend dachten wij. Grote paniek vwant de grote stapel halve liters die we in het najaar hadden achter gelaten was volledig opgelost. De schrik sloeg nu hard toe, geen bier! Yeti werd gebeld en deze legde rustig uit dat hij een voorraadje mee had genomen voor de nieuwjaarsreceptie en hij Oei Oei wel even zou bellen dat deze wat meenam. Als twee alcoholica’s die bij het Leger des Heils waren terecht gekomen gingen Bam en The Bat op zoek. Gelukkig in het schuurtje stond een koelkast met nog een redelijke mondvoorraad. Gelukkig, gered! Onder het genot en een pilsje werd het laatste wereldnieuws door de heren doorgenomen en werden we naar een tijdje opgeschrikt door de komst van Yeti. Die kwam direct met een tree van 24 halve liters binnen en verklaarde direct maar “ loop even mee want ik heb de hele kofferbak volstaan”. Het werd al weer gezellig en over allerlei zaken gesproken. Ook Haketee kwam in de loop van de middag aan en het wachten was alleen nog op Oei Oei en Uil. Na het eten tegen 19:00 waren ook deze beide laatste heren aangekomen en toen de vele weekendtassen en jassen binnen was. Kwam Oei niet met met één treetje bier maar met nog twaalf zodat de biervoorraad tot het plafond reikte. “dat wordt drinken kerels!” riep uil en trok gelijk een halve liter los. Hierna vond Uil het nodig dat zijn openingswoord zou worden gesproken; “want anders heb ie stellegie zwienen te veul drank op en ben ik een uur bezig” Sus scrofa weekend 11-12-13 maart 2011. Bespreken van een vogelverhaal, genaamd “Vogels in het Ericaase Bos, beter geen dan deze” op de site van “ericalekkerwater.nl” waarvan de auteur ene Janus Adrianus Setz is. Het speelt zich af in Gunderland. Het mooie is dat dit verhaal overeenkomsten heeft met het verhaal waarin wij als zwijnen leven en leefden. Maar waar in elk zwijn in eens een Koolmees, Pimpelmees, Buidelmees, Putter, Huismus, Winterkoninkje of Heggenmus is. Deze namen vrij vertaald luiden, Yeti, Uil, OeiOei, Batman, Vliegend Hert, BamBam en Hakatee. En waar “Gunderland staat “Duitsland” zou kunnen staan. Dit weekend heeft als thema ROOFVOGELS. Het programma heb ik net als het novemberweekend gehouden. Vrijdagavond/nacht lok een echte uil. Dus vroeg op, observatie bij Berend vanuit de schuur. Beschrijving van de Roofvogel maken, b.v. vanaf een foto. Als het droog is gaan we het veld in. Spot roodwild of zoals de duutser zegt Rotwild. Maar het allerbelangrijkst is, maak er een mooi weekend van. Het is zo weer september en dan november voor de liefhebbers. Nou zwijnen ik zou als voorzitter willen zeggen “Weidmanssheil” of zoals de jager zegt goede jacht. Uw”UIL” heeft gezegd. Gelukkig heeft hij zijn speed s aan uw scriba meegegeven want het laatst ging onder in allerlei geroezemoes van allerlei leden die allemaal hun verhaal wilden doen naar deze winterstop. De rest van de avond werd geprobeerd om een aanvang ten nemen op onze grote voorraad bier en braadworsten. Zaterdag 12-03-2011 De Oude Uil was al vroeg uit de veren en joeg iedereen in het gareel . Hij was namelijk volledig uitgerust en zou dit zien laten. Observeren gaan we. Besloten werd om na het ontbijt te gaan kijken bij de boerderij van Wolf . Want de twee oude zusters van de nog leven zijnde broer en zusters Wolf waren ondertussen opgenomen in een verpleeghuis en onze goede vriend Schnoeing had een verbod gekregen om zich nog bij boerderij te begeven. Er was een slagboom met slot geplaatst zodat je er niet meer met een auto bij de hoeve kon komen. Maar als je zo’n wezel bent als Schnoeing dan verzin je wel wat en laat je de oudjes in het Altersheim een briefje tekenen zodat hij alles weer mag. De wettelijke erfgenaam kan dit alleen weer ongedaan maken door een juridische procedure. Wat nu weer loopt. Bij de slagboom aangekomen kwamen we nog een nare val van Schnoeing tegen met twee schedels als lokaas. Naar de slagboom zijn we richting het koetshuis gegaan en daarna na de Dörgenerbeke. Hier loopt ook nog een stroomtje in die ontstaat in de weilanden voor de boerderij voor Alwies Rolfers. Deze hebben we eerst door het bos en daarna in de weilanden gevolgd. Uiteindelijk kwamen we dicht weer bij de straat naar Wolf weer uit waarin een kolk water opwelt. Twee Nijlgansen hadden dit al opgeëist, maar met onze komst namen ze toch de wijk. Ondertussen hadden een aantal het al aardig warm gekregen, want de temperatuur was aardig gestegen naar een koude morgen. Ook kregen er een paar (na?)dorst. zodat besloten werd om terug te gaan naar de ketel en wat minder jassen aan te trekken. Om niet gelijk een klein reusies tocht er van te maken en direct aan de bier te gaan werd besloten dat de rugzak van Bat maar vol moest met Bier Voor Onderweg (BVO otje). Maar eerst nog eentje genomen van die koude jongens. Weer op pad zijn we de Hase stroomopwaarts gevolgd vanuit het kampterrein. Langs de oevers kwamen we diverse sporen tegen vn o.a. bevers, maar op de zandbank in de bocht van de Hase troffen we hele leuke aan. onder andere van een Waterhoen en een Bisamrat. Observators zoals we zijn moest dit natuurlijk op de gevoelige chip (vroeger de gevoelige plaat), en overal doken we in het zand en maakten foto’s. Aan de andere kant van de bocht troffen we een oude beverburg t in de wal aan. en even verder op een hol in de wal met allemaal mosselschelpen. Deze waren we al jarenlang tegengekomen en waren er tot nu toe niet over uit welk dier hier nu verantwoordelijk voor was. We hadden in het verleden al eens geopperd van een wasbeer, omdat de schelpen altijd aan de oever lagen. Maar het meest waarschijnlijke is de Europese Nerts. Omdat deze een spoorprent laat zien van 4 tenen. Dit ten opzichte van een Otter of wasbeer die een prent van 5 tenen laten zien. En omdat we weten dat tegelijk met de bevers in dit gebied ook deze nertsen zijn uitgezet, is dit dus niet geheel vreemd. Ook op zijn menu prijken schelpdieren. Onze tocht ging weer verder langs de Haseoever en ook hier zagen we sporen van de bever door takken waarvan de barst was afgeknaagd. Ter hoogte van de weilanden hebben we de Hase verlaten om een kijkje te nemen of onze Statlich Angestelte Oberforstverwalter Schnoeing ook de vernielingen die hij had aangericht op een ander zijn grond weer had hersteld. Maar eerst tijd voor een BVO otje want het zonnetje scheen zo mooi en bij sommigen was de kookgrens weer bereikt. Er werd neergestreken op het gras en de rugzak werd open-getrokken. Naar een welverdiende pauze welk werd opgeluisterd met menig boertje konden we verder. Even verder op schrikten we een ree op die was blijven liggen zodat al twee van ons op 1,5 meter langs haar waren gekomen. Want het was een hinde die al behoorlijk uitgezet was en waarschijnlijk haar nestplaats hier had bedacht. Nog even gekeken maar er lag niets. Onze Statlich Angestelte Oberforstverwalter Schnoeing had de Ententiech nog niet in oude glorie hersteld en wij trokken verder. Over de weilanden naar de Hase en hiermee de grote bocht afsnijdend. Hier vonden we nog een weerballon. Waarvan Bam dacht nog een parachute te kunnen maken. Maar veel zweefeigenschappen had het niet meer. Terug naar de OK-Corral, waarna we richting de hoeve van Wolf zijn gelopen. Hier hebben we nog even gekeken bij een oude schuur waar Bam in het verleden een camouflagenet had gezien. Maar deze was in een zoverre staat dat we er niets aan hadden. De schuur was al gedeeltelijk ingestort en het laatste overeind staande werd gebruikt voor brandhout opslag. Wel kon je mooi de oude manier van bouwen zien die in onze streek normaal was met grote eikenhouten balken met daartussen wilgentenen gevlochten en daar tegenaan leem met stro en mest. Langs de oude Kruisweg zijn we weer richting het kampterrein gegaan. Waar het tijd werd voor een biertje en het eten. Naar het eten werd besloten twee matrassen te verbranden die over waren. Maar even gewacht tot de zon onderging zodat de zwarte rook niet direct opviel. De ene brandde zo vel dat het gras in de omgeving van de kampvuurplek vlam vatte. Welk Yeti deed besluiten om met een noodgang met een Jerrycan rond de kampvuurplek te gaan. De hitte was zo enorm dat zelfs het windscherm en plastic glazen die op de picknick tafel stonden waren gesmolten. De avond werd verder gespendeerd om een gat te
slaan in de biervoorraad en daarbij een braadworstje. Gegaard op de automatische worstgrill. Zondag 13-03-2011 Naar opgestaan en voorzien van een paar zakspanners konden we weer op weg voor een kleine tocht. Deze ging aan de andere kant van de Hase langs richting Kamphaus. Naar de bocht met de zandplaat in de Hase gingen we op Kamphaus aan waarnaar we verder liepen richting de straat naar Bohkelo. Hier zijn we halfweg afgeslagen het bos in. De oude Uil vond nog een muurdecoratie die volgens hem wel kon worden gebruikt aan de ketel voor een blikje bier op te zetten. Door het bos en langs een groenstort zijn we richting Hofe gelopen waar de boer die langs het oude kerkpad naar Dörgen een nieuwe stal had gebouwd. Deze hebben we maar even bekeken. En ons verwonderd over deze moderne stallen. Ook dit houd je niet tegen. Langs het oude kerkpad zijn we teruggelopen naar de Ketel. Tijd om langzaam op te ruimen en water te koken op het Kampvuur. Hakatee stelde de driepoot op en vulde de ketel met water. Het vuurtje werd hoog op gestookt. Toen moest de ketel nog even goed op het vuur worden geplaatst. Wat faliekant mis ging en resulteerde dat de gehele inhoud over het vuur ging. Dan maar weer opnieuw beginnen. Ondertussen hadden the Bat en Oei Oei de foerage voorraad nagelopen en hier kwamen een paar blikken snert naar boven die over de datum waren. Het vuur was ondertussen weer hoog opgestookt, zodat deze wel op het vuur konden. Na dat iedereen een veilige afstand had genomen was het wachten. De eerste begon mooi te bollen en vloog vervolgens met een boog over de picknick tafel, zijn groene inhoud achterlaten. Dit ging mooi en de andere twee blikken volgden. En omdat dit nog niet genoeg was moesten er later ook nog blikken bier op. Opgenomen door diverse camera’s kwamen er sommige blikken boven de bomen uit. Toen we deze lol hadden gehad werd het serieus tijd om de boel bij elkaar te pakken. Naar dat alles weer in de auto’s was geladen namen we afscheid van elkaar en bedankten elkaar voor weer een geslaagd weekend. Op naar het observatieweekend in mei. NOBST deed het weer! The Bat
2011 Maart
door
Tags:
Geef een reactie