Piscator Latina

Erik en ik brachten een keer de zomervakantie door in het inmiddels bekende Groß Dörgen te Duitsland. Onze residentie was de kampeerplaats van Pilzen Hein. Het was die zomer warm en zonnig. De dames besloten te gaan winkelen bij Marktkauf in Meppen. Wij daarentegen namen de kinderen mee en gingen met de auto een leuk visplaats opzoeken langs de rivier de Hase. Die vonden we bij de Norder Radde, een zijriviertje van de Hase. Bij de riviermond brachten we onze strandstoelen in positie en stalden we onze visspullen uit. Vanuit onze stoelen hadden we prachtig zicht op het stroomafwaartse van de Hase. Van opzij stroomde de Norder Radde de Hase in, daar hadden de kinderen een prachtig zwemgelegenheid gevonden. Onze dobbers stroomden van ons af en bleven ver van de spelende kinderen. Iedereen was tevreden, het leven in Groß Dörgen was zo gek nog niet. Al snel plopten een paar kroonkurkjes van bierflesjes uit de koelbox. Af en toe haalden we de lijn op om te kijken of het aas nog aanwezig was en om lange sliertjes wier te verwijderen. Echt bijten wilden de vissen die middag niet maar het koele bier maakte veel goed. Op een gegeven ogenblik liet Erik de lijn helemaal uitvieren in de afwaartse stroom van de Hase. Gretig nam de Hase bezit van de dobber, formaat lichtboei, en zijn fluoriderend lichtgroene drijflijn. De Hase voerde de lijn en dobber steeds verder van hem af. Op het juiste moment zette Erik de vismolen op de rem door de beugel naar voren te klappen. Vanuit zijn stoel kon hij moeiteloos zijn boei in de gaten houden. Af en toe kwamen de kinderen op het droge om iets fris te drinken. Af en toe moesten we de lijnen ophalen omdat de dobbers bijna bezweken onder de verzamelde wier. Zo ook die keer. Erik zetten opnieuw een paar maden aan de haak en liet de lijn met boei weer vieren in de Hase. Op dat moment kwamen de kinderen met veel kabaal uit de Radde om de dorst te lessen met ranja en om een krentenbroodje te eten. Erik deed een greep in de koelbox om de kinderen van het gevraagde te voorzien. Hierdoor werd hij even afgeleid. Zijn vislijn liep van het molentje en zocht langs zijn werphengel, oogje voor oogje, de vrijheid. Pas op het laatst zag Erik zijn lijn wegdrijven, hij schoot uit de stoel en rende de Hase in. Net te laat. Een lichtgroene sliert zocht zijn eigen weg de wijde wereld in, de dobber fier voorop. De stilte in het pittoreske Groß Dörgen werd verbroken door een krachtige vloek. Op dat moment kwamen onze vrouwen de kinderen ophalen. Erik deed zijn beklag maar kon slechts op een afkeurende blik van zijn ega rekenen. Ik bleef met Erik achter terwijl de auto met vrouwen en kinderen terug reed naar onze kampeerplek. Erik nam zijn reservehengel en wij vervolgden onze vismiddag aan de Hase. De vissen beten voor geen meter. Plots kwam ik met een idee. De Hase maakte in het landschap een enorme lus gelijk een schoenveter. Wij zaten te vissen aan de ene kant van de lus terwijl onze kampeerplek zich aan de andere kant van de lus bevond. We hadden eerder hetzelfde parcours met een rubberboot afgelegd en deden daar zo’n 2 uur over. Inmiddels waren we anderhalf uur verder na het onfortuinlijke visongeluk van Erik. ‘Als we nu onze spullen bij elkaar pakken en teruggaan naar onze kampplaats bij Pilzen Hein´,riep ik, ´dan moet jouw lijn daar langs komen drijven, we moeten wel snel zijn want het is al anderhalf uur geleden dat je je lijn verloor’. Erik dacht even na, weldra verscheen een lachje op zijn gezicht. Een kwartier later zoefde onze auto richting Pilzen Hein. Daar aangekomen namen we snel positie bij een pijler onder de Hase Brücke. Als nu de lijn maar niet onderweg was blijven steken aan een overhangende tak of een pluk riet. We wachten geduldig af en tuurden stroomopwaarts in het water waar de zon hinderlijk in schitterde. Een half uur ging voorbij, onze hoop slonk met de minuut. Na ongeveer drie kwartier hoorde ik een enthousiaste kreet van Erik, deze wees naar het midden van de Hase. In de verte dreef een dobber, formaat lichtboei. Deze was inmiddels in de stroming door de lichtere lijn ingehaald. Dreef de dobber aanvankelijk voorop als een verkenner, nu vormde hij de achterhoede en liet zich gewillig meeslepen. Snel namen we onze positie in onder de brug waarbij Erik zijn lege werphengel klaar hield. Met mijn hengel viste ik de uiteinde van de lijn uit het water. Met de lijn in de hand rende ik naar Erik toe. Die stak de lijn snel door het oogje aan de top van de hengel, daarna snel door het tweede oogje, dan de derde oog enzovoort tot hij bij de vismolen was. Daar wikkelde hij de lijn een paar keer om de as en begon aan de hendel te draaien. Eerst langzaam en voorzichtig, toen de lichtgroene lijn zich opwond op het molentje ging het steeds sneller. Met een rood hoofd zag ik Erik aan het molentje van zijn werphengel draaien. Langzaam trok de lijn zich strak sleepte hij de dobber naar zich toe. Hij hield de hengel op en de dobber schoot uit het water. Maar wat schetste onze verbazing? Hij had nog beet ook! Een Voorn van zo`n 15 centimeter zwabberde aan zijn haak. Verrast haalden we de vis van de haak en gooiden het terug in de Hase. Hadden we die middag toch nog iets gevangen.

Geschreven door H. Beukers.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

3 reacties op “Piscator Latina”

  1. UIL avatar
    UIL

    Ik zeg het nog één keer, IN DUITSLAND MOET JE IEDERE GEVANGEN VIS DODEN EN MEENEMEN NAAR HUIS, DUS NIET ZOALS JULLIE DEDEN TERUGGOOIEN. ten gooi je niet weg.

  2. UIL avatar
    UIL

    Tjonge jonge jonge toch, gaan ze eens vissen zijn ze het hele spul kwijt.
    Een ervaren VISSER zoals ik was zoiets waarschijnlijk niet overkomen, die had zijn ervaring gedeeld met dat stelletje amateurs. Maar goed geweest is geweest ze zijn nog jong en onervaren. Ik weet zeker dat ze een volgende keer vragen wat ze beter wel kunnen doen.

  3. jety avatar
    jety

    Ja ja, als geoefend visser weet je dat alleen rust je kan redden.
    Ik ga het zeker nog eens weer proberen, de dobber met haak 2 uur stroom opwaarts ingooien en dan wachten bij de caravan tot het weer aankomt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *