Mei 2017

Vrijdag, 10 mei 2017
Sinds lange tijd weer een SusScrofaweekend in Mei. Weliswaar een verkort weekend i.v.m. Moederdag en daarom ook een kort verslag. Mei is de mooiste maand van het jaar. Ons thema was Natuurobservatie in het Paradijs. Mooi op tijd vertrokken Batman, Vliegend Hert en Yeti die vrijdag uit Erica richting Duitsland. Het weer was wat we van Mei mogen verwachten, blauw met plukken wit en een beetje fris. Even in Klazienaveen boodschappen doen. Een stief uurtje later draaiden we onze plek op. De Ketel laten uitwaaien en een afdakje construeren. De stamtafel werd op de plek gezet en het feest kon beginnen. ’s Avonds completeerde Oei-oei de groep met zijn aanwezigheid. Het werd een avond kampvuur als uit oude tijden.

Zaterdag, 11 mei 2017
Vroeg op. Snel eten. Om 04.15 uur liepen we over de Dorgener Brucke. Nog nooit hadden we als SusScrofa’s zo vroeg de brug gepasseerd. Hiervan werd een foto gemaakt. Een half uur later kwamen we aan bij de jachtkansel met uitzicht op een met woud omzoomt weiland. De kansel kon ons alle vier niet bergen. De laatste, Yeti, die instapte had pech. Die stuiterde rap weer naar buiten. We hadden in de kansel prachtig zicht op de eerste 50 meter. De rest was gehuld in een dikke mist. De volgende uren trok de mist echter geleidelijk op. Voor ons openbaarde zich het paradijs. Reeen, hazen, roofvogels enz. Dit alles onder een oorverdovend zanggeluid van vogels met de roep van de Koekoek als hoogtepunt. Om 07.30 uur trokken we ons terug naar de Ketel. Om 008.00 zaten we daar achter het bier om het kampvuur. Weer een tijdsrecord verbroken in de geschiedenis van SusScrofa. Om 11.00 hadden we weer genoeg spraakwater op. Om af te koelen gingen we het veld in. Naar de bloeiende meidoorn. Achter in het veld richting Schoenveter stonden genoeg meidoorntruiken in hun prachtige lentetooi. Ook hier was het landschap paradijselijk mooi. Alleen liet Eva zich niet zien. Na foto’s te hebben geschoten gingen we terug naar het kamp. Wederom wachtte een avond rond het kampvuur op ons. Prachtige verhalen uit vervlogen tijden in het schemering van de vlammen deden de ronde. SusScrofa op z’n best.